Iδιότητες και χαρακτηριστικά Plexiglass:

To  Plexiglass (γνωστό και ως ακρυλικό γυαλί) είναι ένα σχετικά καινούριο είδος πλαστικού που δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1928 σε χημικό εργαστήριο και ακολούθως  5 χρόνια αργότερα έκανε την είσοδο του στην αγορά με πολλές βιομηχανικές χρήσεις. Μιά από αυτές της χρήσεις είναι και κατά διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου ώπου χρησομποιήθηκε το υλικό για μπροστινή θωράκιση των αεροπλάνων στην θέση του γυαλιού.

Σήμερα χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων  σε σπίτια (παράθυρα, μικροέπιπλα, διακοσμητικά, έπιπλα κήπου) καθώς και σε βιομηχανίκα  ή εμπορικά κτίρια. (βιτρίνες, θήκες, σταντ,ράφια, ανοίγματα, προστατευτικά, θόλους,) και γενικά οπουδήποτε στην θέση του κοινού γυαλιού.

Το υλικό στην χημική του σύσταση απαρτίζεται από συνθετικό πολυμερές που προέρχεται από μεθακρυλικό μεθυλεστέρα ενώ οι κυριότερες του ιδιότητες έχουν ως εξείς:

-Ισχυρή συνοχή

-Eλαφρύ βάρος

-Πυκνότητα-που κυμαίνεται μεταξύ 1,17 – 1,20 g/cm3 (λιγότερο από το 50% της πυκνότητας του γυαλιού).

-Καλή δύναμη (υψηλότερη από το γυαλί) .

-Σημείο τήξεως γύρω 160C/350 F

-Σημείο ανάφλεξης σε περίπου 460C, όπου μετατρέπεται σε διοξείδιο του άνθρακα, μονοξείδιο του άνθρακα και Η20 (νερό).

-Διαβίβαση του 92% του ορατού φωτός

-Ικανότητα να φιλτράρει το φως υπεριώδους ακτινοβολίας

-Αντοχή σε πολλά χημικά, όπως λειαντικά

-Βελτιωμένη περιβαλλοντική σταθερότητα σε σύγκριση με άλλους τύπους πλαστικών υλικών και με το γυαλί.

-Αναλογία απορρόφησης νέρου έως 0,4% ανά βάρος.

-Πολύ καλή  ικανότητα μορφοποιήσεις  να αλλάξει και να φορμαριστεί για να ταιριάζει δευτερεύουσες χρήσεις και εφαρμογές σε επαγγελματική/βιομηχανική βάση ή  δια χειρός από  εραστιτέχνες.

-Μπορεί να δεχθεί σταθεροποιητές για να αυξήση της σταθερότητας και την αντοχής του υλικού.

-Μπορεί να δεχθεί προσθήκη ειδικής βαφής στο επιθυμητό χρώμα, αναλόγως του τύπου κατασκεύης

-Εύκολο στην προσθήκη διακομσητικών στοιχείων (διαφανών ή πλήρης κάλυψης).

-Περισσότερη αντίσταση  σε  εξωτερική πίεση και σπάσιμο.